Gelişim Seçimle Başlar

Agile Leadership dersinde bir gün hocamız “Bir çember çizdiğimizde sadece içine aldığımız şeyleri değil, dışarıda bıraktıklarımızı da tanımlamış oluruz” diyerek çember metaforunu kullanmıştı.

📌Üzerine düşününce harika bir metafor, hayatımızdaki değerleri, kendi önceliklerimizi ve vazgeçtiklerimizi belirleyerek kendi çemberimizi oluştururuz.

✅ İş ve özel yaşamımızda bizi biz yapan değerler, yaşam hedefimize ulaşmak için gerçekten önemli olanlar çemberin içindekiler. Başarılı ve dengeli bir hayat sürmek için gerçekten neyin önemli olduğuna karar vermek, enerjimizi oraya yönlendirmemiz lazım.

✅Aynı zamanda gereksiz olana hayır diyebilmek de gerçekten değerli olana zaman ayırmak için şart.

✅Çemberi güçlü kılmak için, en az içindekiler kadar dışarıda bıraktıklarımız da önemli:

• Büyümek ve ilerlemek istiyorsak bizi aşağı çekenleri,

• Sürekli mutsuz eden toksik ilişkileri,

• Hedeften uzaklaştırıp yolumuzdan edenleri,

• Değişime direnç gösterenleri,

• Sadece geçmişe tutunup, yeni fikirleri, gelişimi kabul etmeyenleri,

• Sürekli “bu böyleydi, böyle kalmalı” diyenleri,

Çemberin dışına atın mesela.

📌Kendi çemberimizi oluştururken, bize ilham veren, destek olan, öğrenmeye açık olan insanlarla birlikte olmamız kişisel ve mesleki gelişimimizi hızlandırır..

📌Çemberimiz sabit ve değişmez bir sınır çizgisi de değildir; zamanla çemberi genişletmek, yeni deneyimler, bilgiler ve yeni insanlar eklemek gelişimimizin bir parçasıdır.

Çemberin kontrolü tamamen bizim elimizde, hayatımıza kimleri dahil edeceğimize, nelere öncelik vereceğimize ve hangi yollardan yürüyeceğimize biz karar veririz, sonuçta çemberi çizen kalemi biz tutuyoruz.

Kalemi doğru kullanmak önemli.

Mesela bir çeşit insan türü var; hiçbir gelişim, ilerleme onları ilgilendirmiyor , olayların akışında dış etkenlerin karşısında savrulup gidiyorlar.

Yapay zeka, teknoloji, dönüşüm diyorsunuz bunlar boş işler, biz işimize bakalım diye düşünüyorlar.

İyi bir lider olmanın, ekiplere öncülük etmenin önemini kavramıyor, alt tarafı bir iki iş yapacağız, yapalım gidelim bunlarla uğraşmayalım diyorlar

Onlar için işin tanımı, sabah 8’de gelip akşam 5’de çıkmak ve o zaman aralığında önüne ne gelirse onu yapıp maaş almak...İşin tanımının değiştiğinin farkında değiller.  Bu insanlar hep var ve daima olacaklar, onları ikna etmek yerine kalemi kullanıp dışarı itmek en iyisi olabilir !